Witamy na stronie hodowli kotów AZYMUT *PL




Skąd wzięła swój początek rasa kota będąca uosobieniem miłości do człowieka?

Wskazanie jednoznacznego początku rasy okazuje się wcale nie takie proste. Już w starożytności, bowiem można odnaleźć koty o fenotypie zbliżonym do tonka. Wprawdzie jeszcze wtedy nie operowano nazwą kot tonkijski. Wśród tych kotów pojawiały się koty o umaszczeniu i kolorze oczu odpowiadającymi dzisiejszym tonkom. Pierwszą wzmianką o kocie, przypominającym tonka był opis kota należącego do jednego z hodowców w Anglii. Było to w roku w 1889 r., a autorem opisu był Harrison Weir. Opis mówił o bardzo pięknej i rzadkiej odmianie „czekolady” królewskiego kota Syjamskiego.

Kot pochodził z Singapuru i miał przepiękne błękitne oczy oraz brązowy tułów z ciemnoczekoladowymi oznaczeniami uszu, pyszczka, ogona i stóp. W późniejszym okresie wiele razy jeszcze można było usłyszeć o królewskich Syjamach w kolorze „czekolady” (zdefiniowanych, jako głęboko czekoladowy kolor bez wyraźnie zaznaczonych punktów tj. pyszczka, uszu, nóg i ogona oraz niebieskimi oczami).

W 1930 r. do USA przywieziono brązową kotkę burmańską Wong Mau. Jej właściciel dr Joseph C Thompson chciał poznać genetyczne różnice między tą kotką a posiadanymi przez niego kotami syjamskimi. W 1932 r. kotkę Wong Mau pokryto kotem syjamskim, a następnie tą samą kotkę dopuszczono do jednego z ich synów. Eksperyment powtórzono kilkakrotnie. W wyniku tego eksperymentu otrzymano kotki o różnych rodzajach umaszczeniach i pośredniej budowie łączącej najlepsze cech kota syjamskiego i burmańskiego, jedne były czekoladowo-brązowe drugie zaś delikatnie brązowe posiadające ciemniejsze oznaczenia pyszczka, uszu, łap, i ogona z oczami w kolorze aquamaryn. Późniejsze działania hodowców w USA zmierzały do utrwalenia najlepszych cech, poprzez wyeliminowanie budowy ras użytych kotów. Hodowcy chcieli rozwijać cechy budowy, kolor i długość sierści kota, który nie wyglądał jak żaden z „rodziców” użytych ras. Celem tych działań było uzyskanie spójność otrzymanych cech.

Pierwszy standard rasy opublikowano w 1965 roku w Kanadzie, a niedługo potem w USA gdzie na podstawie pracy hodowlanej udało się uzyskać powtarzalność cech osobniczych m in. takich ja kształt ciała i głowy oraz trzy rodzaje oznaczeń umaszczenia. W związku z tym sukcesem hodowlanym nadano odrębną nazwę uzyskanej rasie. Nazwa rasy pochodzi symbolicznie od Zatoki Tonkijskiej położonej na Morzy Południowochińskim w rejonie Birmy (dom kotów birmańskich) i Tajlandii (dom kotów syjamskich). W roku 1972 w USA rasę uznało wiele kocich organizacji w tym nieistniejąca już Independent Cat Federation (ICF) (ICF). Od 1974 roku rasa uznana została przez Canadian Cat Association, a w 1984 roku przez CFA. W Stanach Zjednoczonych od momentu zatwierdzenia tej rasy wprowadzono całkowity zakaz krzyżowania kota tonkijskiego ze syjamem i burmą. Przez prawie dwadzieścia lat w CFA pracowano nad dopracowaniem standardu rasy poprzez krzyżowanie kotów tonkijskich z innymi kotami tonkijskimi. W wyniku selektywnej pracy hodowlanej w 2001 roku zatwierdzono ostateczny standard rasy, a dalsze prace hodowlane skupiały się na dopracowaniu otrzymanych odcieni kolorów futra.

W 1986 roku rasa została wstępnie zaakceptowana przez brytyjski Cat Association (CA).

Od 1991 r. rasa została uznana przez GCCF z numerem rasy 74.

W 1996 roku powstał Tonkinese Breed Club (UK) na wystawach, którego prezentowane są jedynie koty tonkijskie.
© Azymut-Hodowla Kotów Tonkijskich i Bengalskich