Azymut*PL
Hodowla Kotów Tonkijskich i Bengalskich
Hodowla Kotów Tonkijskich i Bengalskich
Witamy na stronie hodowli kotów
AZYMUT *PL
Temperament
Posiada umiarkowany temperament kota domowego pod warunkiem, że jest on przedstawicielem, co najmniej czwartego pokolenia od pierwszego krzyżowania kota domowego z dzikim kotem Asian Leopard Cat (ALC) zamieszkującym centralną Azję. Kot tej rasy powinny być przyjacielskie, czujne, ciekawskie i pewne siebie w żadnym razie nie powinien wykazywać żadnej agresji. Koty tej rasy wydają z siebie mnóstwo dźwięków, przypominających rechotanie żab, gruchanie gołębi, cykanie świerszczy czy w sytuacji, kiedy są wystraszone głośne miałczenie. Bengal jest kotem zachowującym dużą rezerwę do obcych, z pośród domowników wybiera sobie ulubioną osobę, z którą jest najmocniej związany. Nie jest konfliktowy i potrafi żyć w zgodzie z innymi zwierzętami w domu.
Budowa ciała
Kot bengalski zaliczany jest do grupy kotów krótkowłosych. Wygląd kota bengalskiego powinien być „dziki” z dużymi „cętkami”/rozetami przypominający swojego przodka Asian Leopard, Cat (ALC) i miękkim futerku mieniącym się wszystkimi odcieniami złota. Waga kotek to około 3 kg, a kocurów od 5 do 7kg. Kot tej rasy powinien posiadać muskularną budowę ciała i mocną budowę kości. Kształt tułowia kota bengalskiego poszerza się ku tyłowi. Tułów jest długi i mocny w stosunku do głowy. Nie powinien być typu orientalnego ani egzotycznego. Szyja jest muskularna, szeroka i długa, proporcjonalna do tułowia.
Wady
Budowa ciała typu orientalnego lub egzotycznego
Głowa
Głowa jest masywna, nieco dłuższa niż szeroka, z zaokrąglonymi konturami i dobrze zarysowaną kufą i wydatnymi poduszeczkami wąsów. Wysoko położone kości policzkowe. Profil jest lekko zakrzywiony tzn. linia czoła powinna tworzyć delikatny, ale dobrze zarysowany łuk z linią nosa, kończący się bardzo delikatnym stopem (wklęśnięciem) w dolnej partii nosa. Głowa w stosunku do sylwetki wydaje się niewielka.
Wady
Budowa głowy typu orientalnego.
Uszy
Uszy są małe i średnie, szerokie u nasady, lekko pochylone do przodu, z zaokrąglonymi końcówkami. Na tylnej części ucha powinna być charakterystyczna plamka na ich końcach przypominającą odcisk kciuka. Akceptowane jest lekkie poziome owłosienie natomiast niepożądane są rysie pędzelki. Uszy u kota tej rasy powinny być położone na szczycie głowy maksymalnie oddalone od siebie. Patrząc na kota z przodu mają sprawiać wrażenie przedłużenia konturów pyszczka.
Oczy
Oczy są duże i owalne. Szeroko rozstawione i lekko pochylone. Dopuszczalny jest kształt oczu lekko migdałowaty. Wszystkie kolory są dozwolone z wyjątkiem niebieskich i seledynowych. Kolor oczu niebieski może występować tylko u śnieżnych kotów bengalskich, który musi mieć intensywny i czysty kolor.
Nogi
Nogi są średniej długości z dobrze rozwiniętymi mięśniami, tylne nieco dłuższe niż przednie. Łapy są duże i okrągłe.
Wady
Nie wszystkie łapy tego samego koloru oraz w kolorze niewymienionym w standardzie.
Ogon
Ogon jest średniej grubości i długości zaokrąglony na końcu.
Umaszczenie
Futro kota bengalskiego jest krótkie ściśle przylegające do ciała z małą ilością podszerstka. Futro jest gęste i jedwabiste w dotyku. Sierść dorosłych kotów mieni się w pełnym świetle kolorem złota dając wrażenie „migotania”. Efekt ten, zwany jest w języku angielskim „glitter” jego brak powoduje dyskwalifikacje kota. U kociąt ostateczny wzór futra pojawia się dopiero około szóstego miesiąca życia, kiedy to kończy się etap zwany w języku angielskim „ugly fuzzies”. Po tym etapie u młodych kotków uwidocznia się właściwy rysunek na futrze i odcień między cętkami (rozetami), a odcieniem podstawowym umaszczenia, który wcześniej przysłonięty był nadmierną długością włosa zamazującą rzeczywisty rysunek i odcień barwy.Rysunek okrywy włosa tych kotów niezależnie od koloru podstawowego futra charakteryzuje się tym, że na całym ciele znajdują się nieregularnie rozmieszczone plamki (rozetki) podobnej wielkości i zbliżonym kształcie, ułożone poziomo bądź plamy układające się we wzory przypominające rysunek na marmurze. Ułożone cętki pionowo i w kształcie prążków przypominające umaszczenie tygrysa jest dyskwalifikujące. Na kończynach są cętki, które w dolnej części przednich i tylnich nóg przechodzą w prążki. Oznaczenia takie jak: podwójne paski na policzkach, paski na szyi oraz na czole litera „M”, jak również ciemna pręga wzdłuż kręgosłupa nadają dzikiego wyglądu zarówno głowy jak i futra kota. Na ogonie znajdują się czarne pierścienie, a jego końcówka zakończona jest futerkiem w kolorze czarnym. Białe oznaczenia futra mogą występować na podbródku, piersi, brzuchu, wewnętrznej stronie nóg oraz na poduszeczkach z wąsami. Oczy, nos i wargi mają ciemniejsze obramowanie. Kolor nosa jest ceglany (rudy).
Kolor
Poniżej przedstawiono uznawane kolory w tej rasie:
Wady
Ciemny kolor point, zbliżony do koloru cętek (rozet), u białych bengali typu seal sepia i seal mink;
Cętki układające się pionowo, dające wrażenie tygrysiego pręgowania;
Układ cętek w kształcie „oka byka” układającego się wokół jednego punktu,
Długie szorstkie futerko;
Futro pozbawione połysku tzw. „glitter”;
Brak cętek na brzuchu;
Czubek ogona nie może być czarny w przypadku odmiany n 22/24.
Temperament
Posiada umiarkowany temperament kota domowego pod warunkiem, że jest on przedstawicielem, co najmniej czwartego pokolenia od pierwszego krzyżowania kota domowego z dzikim kotem Asian Leopard Cat (ALC) zamieszkującym centralną Azję. Kot tej rasy powinny być przyjacielskie, czujne, ciekawskie i pewne siebie w żadnym razie nie powinien wykazywać żadnej agresji. Koty tej rasy wydają z siebie mnóstwo dźwięków, przypominających rechotanie żab, gruchanie gołębi, cykanie świerszczy czy w sytuacji, kiedy są wystraszone głośne miałczenie. Bengal jest kotem zachowującym dużą rezerwę do obcych, z pośród domowników wybiera sobie ulubioną osobę, z którą jest najmocniej związany. Nie jest konfliktowy i potrafi żyć w zgodzie z innymi zwierzętami w domu.
Budowa ciała
Kot bengalski zaliczany jest do grupy kotów krótkowłosych. Wygląd kota bengalskiego powinien być „dziki” z dużymi „cętkami”/rozetami przypominający swojego przodka Asian Leopard, Cat (ALC) i miękkim futerku mieniącym się wszystkimi odcieniami złota. Waga kotek to około 3 kg, a kocurów od 5 do 7kg. Kot tej rasy powinien posiadać muskularną budowę ciała i mocną budowę kości. Kształt tułowia kota bengalskiego poszerza się ku tyłowi. Tułów jest długi i mocny w stosunku do głowy. Nie powinien być typu orientalnego ani egzotycznego. Szyja jest muskularna, szeroka i długa, proporcjonalna do tułowia.
Wady
Budowa ciała typu orientalnego lub egzotycznego
Głowa
Głowa jest masywna, nieco dłuższa niż szeroka, z zaokrąglonymi konturami i dobrze zarysowaną kufą i wydatnymi poduszeczkami wąsów. Wysoko położone kości policzkowe. Profil jest lekko zakrzywiony tzn. linia czoła powinna tworzyć delikatny, ale dobrze zarysowany łuk z linią nosa, kończący się bardzo delikatnym stopem (wklęśnięciem) w dolnej partii nosa. Głowa w stosunku do sylwetki wydaje się niewielka.
Wady
Budowa głowy typu orientalnego.
Uszy
Uszy są małe i średnie, szerokie u nasady, lekko pochylone do przodu, z zaokrąglonymi końcówkami. Na tylnej części ucha powinna być charakterystyczna plamka na ich końcach przypominającą odcisk kciuka. Akceptowane jest lekkie poziome owłosienie natomiast niepożądane są rysie pędzelki. Uszy u kota tej rasy powinny być położone na szczycie głowy maksymalnie oddalone od siebie. Patrząc na kota z przodu mają sprawiać wrażenie przedłużenia konturów pyszczka.
Oczy
Oczy są duże i owalne. Szeroko rozstawione i lekko pochylone. Dopuszczalny jest kształt oczu lekko migdałowaty. Wszystkie kolory są dozwolone z wyjątkiem niebieskich i seledynowych. Kolor oczu niebieski może występować tylko u śnieżnych kotów bengalskich, który musi mieć intensywny i czysty kolor.
Nogi
Nogi są średniej długości z dobrze rozwiniętymi mięśniami, tylne nieco dłuższe niż przednie. Łapy są duże i okrągłe.
Wady
Nie wszystkie łapy tego samego koloru oraz w kolorze niewymienionym w standardzie.
Ogon
Ogon jest średniej grubości i długości zaokrąglony na końcu.
Umaszczenie
Futro kota bengalskiego jest krótkie ściśle przylegające do ciała z małą ilością podszerstka. Futro jest gęste i jedwabiste w dotyku. Sierść dorosłych kotów mieni się w pełnym świetle kolorem złota dając wrażenie „migotania”. Efekt ten, zwany jest w języku angielskim „glitter” jego brak powoduje dyskwalifikacje kota. U kociąt ostateczny wzór futra pojawia się dopiero około szóstego miesiąca życia, kiedy to kończy się etap zwany w języku angielskim „ugly fuzzies”. Po tym etapie u młodych kotków uwidocznia się właściwy rysunek na futrze i odcień między cętkami (rozetami), a odcieniem podstawowym umaszczenia, który wcześniej przysłonięty był nadmierną długością włosa zamazującą rzeczywisty rysunek i odcień barwy.Rysunek okrywy włosa tych kotów niezależnie od koloru podstawowego futra charakteryzuje się tym, że na całym ciele znajdują się nieregularnie rozmieszczone plamki (rozetki) podobnej wielkości i zbliżonym kształcie, ułożone poziomo bądź plamy układające się we wzory przypominające rysunek na marmurze. Ułożone cętki pionowo i w kształcie prążków przypominające umaszczenie tygrysa jest dyskwalifikujące. Na kończynach są cętki, które w dolnej części przednich i tylnich nóg przechodzą w prążki. Oznaczenia takie jak: podwójne paski na policzkach, paski na szyi oraz na czole litera „M”, jak również ciemna pręga wzdłuż kręgosłupa nadają dzikiego wyglądu zarówno głowy jak i futra kota. Na ogonie znajdują się czarne pierścienie, a jego końcówka zakończona jest futerkiem w kolorze czarnym. Białe oznaczenia futra mogą występować na podbródku, piersi, brzuchu, wewnętrznej stronie nóg oraz na poduszeczkach z wąsami. Oczy, nos i wargi mają ciemniejsze obramowanie. Kolor nosa jest ceglany (rudy).
Kolor
Poniżej przedstawiono uznawane kolory w tej rasie:
| Kolory | Kody EMS |
| Brown (black) spotted | BEN n24 |
| Seal sepia/Seal mink spotted | BEN n24 31/32 |
| Snow spotted | BEN n24 33 |
| Brown (black) marbled | BEN n22 |
| Seal sepia/Seal mink marbled | BEN n22 31/32 |
| Snow marbled | BEN n22 33 |
Wady
Ciemny kolor point, zbliżony do koloru cętek (rozet), u białych bengali typu seal sepia i seal mink;
Cętki układające się pionowo, dające wrażenie tygrysiego pręgowania;
Układ cętek w kształcie „oka byka” układającego się wokół jednego punktu,
Długie szorstkie futerko;
Futro pozbawione połysku tzw. „glitter”;
Brak cętek na brzuchu;
Czubek ogona nie może być czarny w przypadku odmiany n 22/24.
© Azymut-Hodowla Kotów Tonkijskich i Bengalskich