Odznakę pamiątkową ustanowiono w roku 1928 jako symbol przynależności do pułku zatwierdzona wraz z regulaminem Dz. Rozk. MSWojsk. Numer 26 pozycja 295 z 2 października 1928 r. Odznaka dwuelementowa o wymiarach 43x 43 stanowi srebrny krzyż pokryty ciemnozielona i szkarłatną emalią na której jest napis 4 PAC, obok jest data powstania pułku 21-VIII-1921. Środek odznaki to godło Państwowe wz. 27. Pola miedzy ramionami wypełniają złote pociski ,z nazwami dywizjonów z których sformowano 4 PAC tj. 7DAC i 10 DAC oraz daty ich powstania 22-III-1919 i 15-III-1919. Regulamin określał również odznakę dla szeregowych która miała być wykonana z białego metalu. Prawo do noszenia odznaki mieli oficerowie i szeregowi z 7 DAC i 10 DAC którzy służyli 3 miesiące na froncie w okresie od 1918 do 1921. Poza frontem należało służyć rok aby nosić odznakę. W czasie pokoju prawo do noszenia odznaki przysługiwało po 2 latach dla oficerów i po roku dla szeregowych. Odznakę nadawał dowódca pułku, i on miał prawo ja odbierać ukaranym. Wytwórcami odznak byli Józef Michrowski oraz Jan Knedler.