Bajka o człowieku szczęśliwym

(zainspirowane obrazem Antoniego Michalaka)

Nogi mnie niosą same wzdłuż bulwaru
ciepło brzegu wybrzmiewa bosymi stopami
powstają dzikie rytmy synkopy i frazy
Pijany Kazimierz nad Wisłą to Jezus

Apostata co to głosem wołającego na puszczy
w Kazimierzu dolnym na rynku roznegliżowany
stoi u stóp góry golgoty i wspomina
zaginioną powieść pt. Mesjasz

Rubaszni niemieccy turyści i wysłannicy
Yad Vashem mistrzowie scenografii
Siostry Niepokalanki Szepczą że taki jest
koniec włóczęgów Cyganów fałszywych proroków

Rzeczywistość jest tylko cieniem słowa
Tak twierdził samotnik z Drohobycza Schulz
gdy ozdabiał ściany w willi gestapowca
wiedeńskiego stolarza Feliksa Landau

Który zwykł rano wychodząc do pracy
by zabijać żydowskie dzieci A wieczorem
wracał do swoich dzieci cieszył się że śpią
w takim ładnie pomalowanym w obrazki pokoju

Sekwencje ze spektaklu sprzedają się nieźle
w teatrze życia i śmierci Sąsiedzi zabijają
republikę marzeń tą z baśni dziecięcej
ze wschodzącą tęczą tą samą co w Palestynie